Frans Timmermans, klimaatpaus en kosmopolitische meesterdiplomaat, reisde met een zak geld de hele wereld over en overal ging de rode loper uit voor onze Sinterklaas. Nooit kreeg hij tegenspraak, al die tijd was hij omringd door jaknikkers en strooplikkers. Maar Timmermans wist dat zijn rol in Brussel, na de Europese verkiezingen van 2024, zou zijn uitgespeeld. Er restte hem, de eeuwige tweede, nog een laatste strohalm: premier van Nederland worden. Zijn excellentie Frenske daalde uit zijn ivoren toren in Brussel af om het moederland te redden.
De Nederlandse mainstream media en vooral de NPO, liepen weg met Frenske en presenteerden hun idool als een warme, betrokken man, onbaatzuchtig en altruïstisch, een dappere en bevlogen idealist die zich onvermoeibaar inzet voor de rechten van homo's, joden, Roda JC, moslims, vrouwen: ja, voor wie of wat spant Frans zich eigenlijk niet in?
Deze biografie bewijst het tegendeel: Timmermans is een insipide, humorloze, kinderachtige, narcistische, ijdele en vooral rancuneuze klerk, die door decennia lang te lopen folderen op tochtige braderieën, zich langzaam omhoog likte in de pikorde van de PvdA. Een aartsleugenaar die over lijken gaat. Wil Nederland deze man als premier?
De Dunne Timmermans van Arthur van Amerongen verschijnt februari 2024 bij Ezo Wolf.